Ik was als klein meisje verliefd op het sprookje De Rode Schoentjes. Ademloos kon ik kijken naar de dansende schoentjes in De Efteling, mijn lievelingspretpark. Waarschijnlijk is daar ook mijn liefde voor schoenen begonnen. En de liefde voor beeld, want ik was niet weg te slaan uit het sprookjesbos.
Van kinds af aan heb ik verhalen geschreven, maar nooit voor publiek. Soms denk ik weleens: had ik het scenario schrijven maar eerder ontdekt. Want pas op mijn 40e heb ik een carrière switch gemaakt en ben afgestudeerd aan de 2-jarige opleiding voor scenario schrijven bij ScriptAcademy in Amsterdam. Maar beter laat dan nooit: ik heb mijn droombaan gevonden. Scenario schrijven is voor mij als de Perfect Shoe Fit.
Daarom vertel ik mijn drie jongens altijd om vooral hun droom te volgen. Zich niets aan te trekken van anderen, maar durven vertrouwen op hun eigen talenten en plezier te hebben in wat ze doen. Werken voelt dan niet als werken. Dat merk ik nu zelf iedere dag. Dit vak kan ik tot mijn tachtigste volhouden, want er zijn altijd verhalen te vertellen.
